W świecie "Pinokia" Carlo Collodiego. Spis treści +info +info. Zadanie. Zapisz w zeszycie notatkę na temat autora. Rozwiąż krzyżówkę wprowadzającą do lektury "Pinokio". Osoba, która jako pierwsza poda poprawne odpowiedzi i odgadnie hasło, otrzyma ocenę z aktywności. Temat 1: W świecie "Pinokia" Carlo Collodiego. Cechy baśni Carlo Collodiego. Zaprezentowanie planszy z biografią poety. 5. Zapoznanie uczniów z wystawionym zbiorem utworów Carlo Collodiego. 6. Odczytanie i zapisanie krótkiej notatki z fragmentu zawierającego opis zewnętrzny Pinokio. 7. Narysowanie ilustracji Pinokio na podstawie przytoczonego opisu. 8. Podział klasy na dwie grupy. Nie opuścił rannego kolegi, interesował się jego losem. Należy go pochwalić, że nie wydał przed gospodarzem niecnej spółki psa Melampo z kunami. Uratował też od utonięcia goniącego go buldoga Alidora. Odważnie holował starego Dżeppetta przez wzburzone fale morskie i obmyślił ucieczkę z paszczy rekina. Przez pięć miesięcy Komizm w „Zemście” | wypracowanie. „Zemsta” Aleksandra Fredry choć napisana niemal 200 lat temu śmieszy do dzisiaj o czym może świadczyć niesłabnąca popularność tego dzieła - także na deskach teatru. Wykreowany przez autora świat stanowi misterną pełną humoru budowę. jak zrobic bony do expa xenoxmt2 szaman straż pożarna lego city instrukcja [url=http://phqobvrsyh.pl/4202471bb0/fizyka,nowa,era,1,sprawdzian,kinematyka.html kata kata semoga dilancarkan sampai hari h. Streszczenie Akcja „Pinokia” zaczyna się, gdy w ręce stolarza Wisienki trafia niezwykłe, mówiące drewno. Nie nadaje się ono na zwykłą nogę od stołu, więc rzemieślnik daje je w prezencie przyjacielowi imieniem Dżepetto. Ten wyrzeźbił z niego pajacyka, bowiem doskwierała mu samotność i łaknął towarzystwa. Okazało się jednak, że jego drewniany syn jest łobuzem – zaraz po tym, jak mężczyzna go stworzył, pajacyk pobił go i uciekł. W dodatku, na skutek nieporozumienia, Dżepetto trafił do więzienia – uznano bowiem, że znęca się nad Pinokiem. Pod nieobecność ojca, pajacyk zaczął odczuwać głód. Mimo to nie słuchał rad mądrego świerszcza, a nawet zabił zwierzątko (a przynajmniej tak się wydawało – później okazuje się, że świerszcz przeżył i Pinokio spotyka go pod koniec książeczki). Na skutek niefortunnej przygody z piecykiem, Pinokio stracił obie nogi – na szczęście w odpowiedniej chwili wrócił Dżepetto, który nakarmił podopiecznego i naprawił go. Pajacyk obiecał poprawę, a mężczyzna sprzedał kurtkę, by kupić mu elementarz i wysłać do szkoły. Jednak Pinokio sprzedał książkę, by dostać się na przedstawienie cyrkowe – tam prawie stracił życie, jako opał do ogniska, ale ostatecznie otrzymał w prezencie 5 sztuk złota. Zamiast wrócić z nimi do domu, wdał się w towarzystwo lisa i kota – rzezimieszków i bandytów. Próbowali oni odebrać Pinokiowi pieniądze, a nie mogąc tego uczynić, powiesili go. Pajacyka uratowała jednak wróżka o błękitnych włosach. Niestety, znów spotkał on lisa i kota, w których nie poznał swoich prześladowców. Podstępem zabrali mu pieniądze, a gdy Pinokio próbował skarżyć się władzom, trafił do więzienia. Po kilku miesiącach wyszedł na wolność, ale nie skończyły się jego przygody – pewien chłop przywiązał go nawet do budy, jakby był psem i zmusił do pilnowania kur! Pajacykowi wreszcie udało się wrócić do domu, ale dowiedział się, że wróżka zmarła (nie była to jednak prawda), a Dżepetto wypłynął na jego poszukiwanie – niestety, mężczyznę wkrótce pożarł potwór morski (rybopies). Po jakimś czasie Pinokio spotkał ponownie wróżkę, a ta wysłała go do szkoły. Niestety, kolega Pinokia, Romeo zwany Knotem, zachęcił go do wyprawy do Zabawkonii, krainy bez szkoły. Pajacyk zapomniał o obietnicy wróżki, która miała zmienić go w żywego chłopca i wyruszył w podróż. Niestety, w czasie nieustannych zabaw w niezwykłym państwie, chłopcy zmienili się w osły. Pinokio trafił do cyrku, gdzie został zmuszony do wykonywania sztuczek, ku uciesze publiczności. W końcu sprzedano go mężczyźnie, który chciał zrobić z jego skóry bęben. By zabić osiołka, wrzucił go do wody – jednak Pinokio, zamiast umrzeć, odzyskał dawną postać (ryby zjadły ośle ciało). Uciekł później, wypływając w morze – tam został pożarty przez rybopsa. W jego brzuchu spotkał Dżepetta i przyjaznego tuńczyka. W trójkę udało im się wydostać z żołądka potwora. Po powrocie do domu Pinokio był już dobrym, pracowitym chłopcem. W nagrodę wróżka zamieniła go w człowieka. Plan wydarzeń1. Wyrzeźbienie Awantura. Dżepetto w Spalenie nóg Pinokia. 4. Dżepetto naprawia Pinokia i wysyła go do Pinokio sprzedaje podręcznik i idzie do Spotkanie z lisem i Powieszenie Wróżka ratuje Szachrajstwo lisa i Pinokio w Pinokio pilnuje Dżepetto wypływa w poszukiwaniu Dżepetto pożarty przez Pinokio spotyka wróżkę i wraca do Pinokio wyrusza do Przemiana w Pinokio-osioł występuje w Odzyskanie dawnej Pinokio w brzuchu rybopsa. Spotkanie z Ucieczka z brzucha potwora i powrót do Pinokio zamieniony w chłopca. Rozwiń więcej Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 12:59: "Lektura pod tytułem "Pinokio C." Collodo. była bardzo smieszna i smutna. Pewnego razu Dżeppetto odszukał pewnego stolarza miał on naimię Antonio był bardzo śmieszny. Niektóre postacie mnie rozśmieszały a niektóre zasmucały. Dżeppetto bardzo chciał mieć przyjaciela. Dżeppetto był staruszkiem ale aż nietakim staruszkiem. Antonio uderzył w kołek coś krzykneło, ale Antonio myślał że mu się zdawało, znowu drugi raz krzykneło więc Antonio przestał walić w kołek. I wybudował pajaca. To był Pinokio. drewniana kukiełka. Pinokio znalazł Dżeppetto w brzuchu wieloryba. Pinokio pierwszy raz spotkał się ze świerszczem. Był to jego przyjaciel. Dżeppetto dla Pinokia był jak ojciec, mieszkał razem z nim ale Pinokio gdyż już niebył aż taką kukiełką był bardzo niegrzeczny. Dżeppetto niedawał sobie z nim rady. Gdy Pinokio odnalazł Dżeppetta fale się coraz mniej uspokoiły. Ale biedny pinokio zobaczył że łudka jest rozerwana był bardzo przerażony. Wdety Pinokio zobaczył jakąś wyspe. Ale Pinokio niewiedział żeto wieloryb. Wieloryb chciał się napić troche wody. Pinokio usłyszał że coś się rusza w wodzie. Wdety drewniany pajacyk wpadł do wody. Wieloryb napił się wody a pinokio wpad do jego brzucha żeby wyciągnąć Dżeppetta. Jak Pinokio zobaczył Dżepetta był bardzo ucieszony. Więc ta przygoda była bardzo szczęśliwa i się zakończyła bardzo dobrze i Dżeppetto i Pinokio oraz Antonio byli szczęśliwi. Oraz razem z nimi cieszył się gadający świerszczyk przyjaciel pinokia. a na koniec Pinokio został chłopcem. Pinokio powiedział ty jesteś pewno Dżeppetto tak odpowiedział a ty jesteś pewnie Pinokio tak też odpowiedział. ta przygodo mi się podobała bo była raz szczęśliwa a raz smutna oraz była śmieszna." Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 15:16 Nie. Napisz samemu albo szukaj na innych stronach. blocked odpowiedział(a) o 13:50 Sluchaj ,nie bedzie ktos za ciebie odwalal calej roboty :| masz roczki to pisz se sam :) soczus22 odpowiedział(a) o 13:45 bobi348 odpowiedział(a) o 14:56 do kturej ty klasy chodzisz?? jaki z ciebie leń większego nie widać ximixi odpowiedział(a) o 13:41 a mozesz mi powiedziec po co ci wypracowanie podczas wakacji? blocked odpowiedział(a) o 13:44 blocked odpowiedział(a) o 14:11 chyba 4 klasistaa weź wpisz w [LINK] : ,, pinokio" i masz !! Uważasz, że ktoś się myli? lub melkakk2010 @melkakk2010 May 2022 1 3 Report Wypracowanie Lektura "Pinokio,,opowieść klasa 4.​ filipdanak63 Odpowiedź:Bardzo podobała mi się ta lektura ponieważ jest bardzo ciekawa i fajna niestety niektóre treści mi się nie spodobały ale mimo wszystko mi się podobała Wyjaśnienie:Liczę na naj 2 votes Thanks 0 melkakk2010 to miało być wypracowanie A poza tym to jest za krótkie Geneza Książka „Pinokio” została napisana przez włoskiego dziennikarza, polityka i powieściopisarza, Carlo Collodiego. Początkowo opublikowano ją w prasie w latach 1881-1882. Nie była to jednak pełna wersja przygód niezwykłego pajacyka, jaką dzisiaj znamy – kończyła się bowiem śmiercią Pinokia, powieszonego przez rozbójników (czyli zawierała pierwsze piętnaście rozdziałów). Skłoniony przez entuzjastyczne przyjęcie swojego dzieła, Collodi rozszerzył przygody Pinokia o dalsze dwadzieścia jeden rozdziałów. Znana nam wersja książeczki ukazała się w roku 1883. Dzisiaj pajacyk należy do najważniejszych i najpopularniejszych postaci literatury dziecięcej – a poświęcona mu powieść przełożona została na 240 języków! Czas i miejsce akcji Akcja „Pinokia” toczy się we Włoszech, w niesprecyzowanym czasie – bohaterowie odwiedzają też magiczne krainy, takie jak Zabawkonia. W książce opisane zostają losy tytułowej marionetki od momentu jej wyrzeźbienia z niezwykłego, mówiącego kawałka drewna, aż do przemieniany w żywego chłopca. Bohaterowie i motywy Pinokio jest postacią krnąbrną. Od początku sprawia problemy swojemu opiekunowi i twórcy, imieniem Dżepetto. Ten traktuje pajacyka, jak syna i stara się wyprowadzić go na prostą – sprzedaje nawet swoją kurtkę, by jego przybrany syn mógł udać się do szkoły. Gdy zaś Pinokio ginie, mężczyzna wyrusza na jego poszukiwanie i zostaje pożarty przez rybopsa (ostatecznie Pinokio odnajduje ojca w brzuchu wspomnianego potwora i uciekają we trójkę, razem z poznanym tuńczykiem). Marionetka początkowo nie przejmuje się staraniami Dżepetta – sprzedaje elementarz, by dostać się na przedstawienie cyrkowe, zadaje się też z rzezimieszkami (lisem i kotem). Pinokio zostaje przez nich powieszony, ale ratuje go wróżka o błękitnych włosach. I ona, podobnie jak Dżepetto, stara się wychować niesfornego pajacyka. Niestety, także wróżka ma z nim problemy – ucieka on do krainy Zabawkonia i zamienia się w osła. Pinokio jest niewielki, ma okrągłą głowę bez uszu i walcowaty brzuch. Zrobiony jest z drewna – na początku książki, na skutek przygody z kominkiem, ogień spala jego nogi. Dżepetto jednak naprawia pajacyka. Kiedy Pinokio kłamie, jego nos wydłuża się. Na końcu książeczki, zostaje zamieniony w żywego chłopca – ma to miejsce wtedy, gdy wróżka upewnia się, że zmienił swoje postępowanie. Interpetacja Pinokio opowiada o dojrzewaniu krnąbrnego pajacyka – jest to alegoria (w gruncie rzeczy, książeczka mówi o każdym z nas). Niezwykłe przygody marionetki uczą, że ważna jest miłość bliskich, oraz że kłamstwo nie popłaca, podobnie jak brak nauki. Nieustanna zabawa zmienić może każdego w osła – nawet jeśli nie będziemy mieć ogona i uszu, tak jak Pinokio i jego przyjaciel Knot. Musimy doceniać to, że inni starają się o nasze dobro – tak, jak Dżepetto i wróżka dbali o Pinokia. Warto też pamiętać, iż podstępy nie popłacają – tę z kolei naukę wyciągnąć można z losów oszustów, kota i lisa. Książka Carlo Collodiego zawiera w sobie nie tylko mnóstwo poczucia humor. Jest również bardzo mądra i głęboka. Rozwiń więcej „Pinokio” to pierwsza lektura moich czwartoklasistów. Książka Carla Collodiego okazała się wdzięcznym materiałem do pracy. Na początku mała uwaga – nie nakazuje dzieciom konkretnego tłumaczenia, dlatego ważne jest, by nauczyciel znał wszystkie możliwe wersje bohaterów i nazw. Dzieci czują się na początku zaniepokojone, że jedni czytali o Ogniożercu i Błękitnej Wróżce, a inni o Połykaczu Ognia i Wróżce o niebieskich/błękitnych włosach. W pewnym momencie nikt już jednak nie zwraca na to uwagi. Po omówieniu świata przedstawionego, przeanalizowaniu planu wydarzeń i wypisaniu bohaterów oraz najważniejszych przygód Pinokia, razem z Dżeppetto zaczynamy tworzyć pajacyka. Nauczyciel czyta rozdział, w którym staruszek rzeźbi Pinokia, a w tym czasie uczniowie rysują poszczególne elementy kukiełki. Każda z nich jest inna, ale oczywiście ma długi nos, ubranko w kwiatki i nie ma uszu! W dalszej części lekcji dopisujemy cytaty dotyczące reakcji Pinokia po poszczególnych etapach rzeźbienia. Już wtedy uczniowie dochodzą do wniosku, że był to prawdziwy łobuziak. Cytaty opisujące kolejne czynności majstra Dżeppetto Tworzę razem z mistrzem postać Pinokia – RYSUNEK Cytaty opisujące i oceniające zachowanie pajaca Np. Wyrzeźbił włosy, czoło i oczy. …wystrugał nos pajaca …wyrzeźbił usta …kolej na szyję, barki, tułów i ręce …wyrzeźbił dłonie Miał jeszcze wystrugać nogi i stopy [Dżeppetto] zrobił więc pajacykowi ubranko z papieru w kwiatki, buty z kory drzewa i czapeczkę ze skórki od chleba. oczy zaczęły się poruszać i przyglądać uważnie... Nos zaczął gwałtownie rosnąć… …wydłużał się pewny siebie nos. [usta] już dokuczały i kpiły… …śmiech ucichł, ale pokazał się imponująco długi jęzor. Dżeppetto poczuł, że ktoś ściąga mu z głowy perukę. …zuchwały i niegodziwy postępek… …Pinokio wymierzył mu [Dżeppetto] mocnego kopniaka. Ledwie nogi utraciły nieco ze swej drewnianej sztywności, a już słychać było ich tupot po ulicy. … pajac skakał jak zając… Pinokio pobiegł do miski z wodą i przejrzał się w niej niczym w lustrze. Zadowolony z siebie oświadczył, pusząc się jak paw: – No teraz wyglądam jak prawdziwy pan. Uczniowie cieszą się, że mogą pokolorować wizerunek Pinokia, znany im z wersji Disneya. Na następną lekcję uczniowie mają przynieść drewniany przedmiot. (Inspiracja - GWO). Służy on nam do opisania właściwości drewna. Dotykamy, wąchamy, pocieramy. Uzupełniamy tabelę: Przedmiot opisu kawałek drewna, pospolite polano Zmysł właściwości dotyku twarde, ma drzazgi, można je obrabiać, wykorzystywać, lekkie, ciepłe węchu pachnie lasem, żywicą, powietrzem wzroku mała różnorodność kolorystyczna, choć może przyjmować różne kształty, rozbudzać wyobraźnię, samo w sobie rzadko staje się przedmiotem zainteresowania słuchu daje głuchy odgłos Następnie zastanawiamy się, jaki związek z charakterem i zachowaniem się Pinokia mają właściwości drewna. Zapisujemy wnioski: WŁAŚCIWOŚĆ DREWNA CECHY PINOKIA twarde Zatwardziały w swoim postępowaniu, uparty, popełnia błędy kruche, łamliwe Łatwo nim manipulować, nietrwały w swoim postępowaniu, szybko zapomina o obietnicach lekkie Lekkomyślny, najpierw coś robi potem myśli Łatwo palne Szybko zapala się do nowych pomysłów, jego obietnice nic nie znaczą Ma drzazgi Potrafi zranić nawet najbliższych Daje się łatwo kształtować, obrabiać Wpada w złe towarzysto, jest naiwny, łatwowierny Wydaje pusty, głuchy dźwięk Głuchy na ostrzeżenia i dobre rady ciepłe W głębi ma jednak dobre serce Wspólnie zastanawiamy się nad tym, czy Pinokio zasłużył, by zostać chłopcem, a kolejną lekcję poświęcamy na analizę złych zachowań Pinokia i udzielaniu mu dobrych rad. W domu uczniowie wypisują wady i zalety bohatera. Kolejne zagadnienie dotyczy wizyty Pinokia w Teatrze Marionetek. Na tablicy umieszczam symboliczny rysunek teatru, na którym uczniowie umieszczają słowa z wiązane z teatrem np. afisz, kurtyna, przedstawienie, widzowie, scena, kwestia, rzędy, dyrygent, kukiełki, marionetki, dyrektor. Wybrani uczniowie opowiadają „teatralną” przygodę Pinokia, wykorzystując podane słownictwo. Na tej lekcji wprowadzam również elementy rozwoju akcji w opowiadaniu. Uczniowie dowiaduję się o ekspozycji (wędrówka Pinokia do szkoły, usłyszenie dźwięków muzyki), zawiązaniu akcji (sprzedaż elementarza i kupienie biletów), rozwinięciu akcji (rozpoznanie Pinokia przez marionetki, harmider na scenie, zdenerwowanie dyrektora), punkcie kulminacyjnym (decyzja o spaleniu Pinokia), perypetii (bohaterska postawa Pinokia wobec Arlekina) i rozwiązaniu akcji ( podarowanie pięciu złotych monet). Uczniowie indywidualnie lub w parach tworzą własne historyjki, wskazując w nich poszczególne elementy dotyczące akcji w opowiadaniu. Kolejna lekcja to praca w grupach. Zadanie - stworzenie afisza teatralnego zapraszającego na przedstawienie „Pinokio”. Na tablicy zapisujemy wspólnie, co powinno znaleźć się na „teatralnym plakacie” oraz jakie zasady towarzyszą wspólnej pracy w zespole. Powstały bardzo ciekawe afisze, które – co ważne – zawierały wszystkie niezbędne elementy. Podsumowaniem lektury były refleksje nad tym, czego współczesny czytelnik może nauczyć się z książki, a uczniowie redagowali swoją ostateczną opinię o lekturze. Zadania wokół Pinokia: - wypracowanie : Wymyśl i opisz inną przygodę, którą mógłby przeżyć Pinokio. - dla chętnych zadanie twórcze - dla małych majsterkowiczów, lubiących zadania kreatywne. Do wyboru: 1. zrobiona z dowolnych materiałów kukiełka Pinokia, 2. makieta Teatru Marionetek. Niektóre z uczniowskich prac: Kasia

wypracowanie z pinokia klasa 4